Op museumtour in Zürich

Een somber herfstweekend in Zürich waarin alle regen valt die sinds augustus uitbleef. Wat te doen? Musea zijn huizen van inspiratie en kalmte, van prikkelende zin en relativerende onzin. Voor CHF 40,- (33 euro) koop ik een 72-uurskaart waarmee ik drie dagen onbeperkt mag trammen, bussen en treinen in Zürich én alle musea gratis binnen mag. Dat heeft de stad goed bekeken. En ik ook.

Kunsthaus Zürich is een weldaad aan kunst. Als je in Zürich één museum wil bezoeken, kies dan dit. Met een ruime collectie oude en moderne klassiekers is het heerlijk dwalen. De oudere kunst hangt in de oudbouw van het museum, terwijl de moderne kunst in de fabriekshalachtige aanbouw is opgesteld, die me me doet denken aan De Pont in Tilburg.

De Zwitserse kunstenaar Hodler krijgt veel ruimte. Indrukwekkende kunst onder invloed van zijn tijd. Ik merk dat mijn lekenkunstkennis langzaam maar zeker vorm en inhoud krijgt. Van kunstenaars als Klee, Macke, Marc, Chagall en de groteren zag ik werken in Berlijn, Rome, Madrid, Basel en Nederland en nu in Zürich. Hoewel ik slecht beelden onthoud, leer ik verbanden zien. Naar de vijf werken van Van Gogh in het Kunsthaus kan ik eindeloos blijven kijken.

Museum für Gestaltung Zürich is wat de naam zegt: vorming, toegepaste kunst. Hochhaus - Wunsch und Wirklichkeit licht hoogwoningbouw in wereldsteden en natuurlijk Zürich uit. Wat was het idee van de architect en hoe wonen mensen daar uiteindelijk? De benauwde, volgepropte kamertjes in Hongkong zijn prachtig in beeld gebracht naast de maquettes die een luxer leven beloofden.

Op de etage is een tentoonstelling over Francois Berthoud -  Die Kunst der Modeillustration. Ik had geen idee dat zijn toonaangevende illustraties zo'n arbeidsintensieve drukkunst zijn.

Haus Konstruktiv - Stiftung für konstruktive, konkrete und konzeptuelle Kunst suggereert bouwkunst, toegepaste kunst en architectuur. Ik heb het mis. Het prachtige gebouw heeft nagenoeg lege zalen. De opstelling van een tafel en stoel op een kleed geplaatst, blijkt een heus ontwerp inclusief bouwtekening. Witte vellen papier die onder de noemer invisible painting als kunst moeten doorgaan, gaan me te ver. Binnen een half uur sta ik buiten zonder aangewakkerde nieuwsgierigheid.

Hubertus Exhibitions - migros museum für gegenwartskunst is een onverwacht pareltje in een bedrijfsverzamelgebouw op een industrieterrein. De Zuid-Amerikaanse Díaz Valdéz bewerkt houten meubels en voorwerpen zo dat ze uitklapbaar worden, scharnieren en uit de context nieuwe betekenis krijgen. Het museum is te klein en ligt te ver uit het centrum om veel toeristen te trekken. De reis ernaar toe duurde langer dan het bezoek zelf, maar uiteindelijk was het de vrolijke moeite waard. Hulde aan supermarktketen Migros die ruimte geeft aan prachtige kunst.