zaterdag 9 oktober 2010

Eindhoven meets Berlijn in 21 foto's


Met een maandomzet aan stickers van de Stickerkoning moet hij op pad zijn gegaan. De acrobaat die heel Berlijn volplakte met Eindhovenstickers. U kunt het vervloeken, mag het vandalisme en vervuiling noemen. Ik noem het urban culture.

Berlijn, de grote broer van Eindhoven, ademt urban culture. Graffiti, stickers, skaters en neonlichtkunst volledig geïntegreerd met wat echt oud is en mooi moet blijven. En voor mij... op elke hoek van de straat had ik mijn stad Eindhoven bij me in de wereldstad waar ik drie weken thuis was.

- ga hier naar de volledige reportage -

maandag 4 oktober 2010

Lokale grootmachten. Over burgemeesters, sigaren en inktpatronen

Burgemeesters zijn een bijzonder slag volk. Een volstrekt subjectieve stelling mijnerzijds, zegt u dat gerust. Toch meen ik enig recht van spreken te hebben. In de afgelopen jaren maakte ik kennis met zo'n vijftig bekleders van dit edele ambt, sprak ik hen uitvoerig en werkte ik ermee samen.

Mijn favoriete subgroep onder de burgervaders en weinige -moeders, zijn de oude heren die al honderd jaar hechten aan hun fauteuil. Dat zijn de heren met verhalen waar je een avond onder een slechte schemerlamp en met jonge klare naar kunt luisteren.

Een oude reus vertelde me over zijn tijd dat hij als jong broekie wethouder financiën werd in een Brabantse plattelandsgemeente. We schrijven 1967. Elke week werd de balans van de gemeentebaten en -lasten opgemaakt die hij moest tekenen. Tot zijn stomme verbazing zag hij op de balans vier kisten sigaren voor de burgemeester staan. Week in week uit.
"Vier kisten sigaren per week voor de burgemeester?" vroeg hij aan zijn ervaren collega-wethouder.
"Ja?" antwoordde die, "en je tekent maar, anders krijg je problemen." De jonge wethouder weigerde te tekenen, kreeg het aan de stok met de burgemeester, was standvastig en overwon. Vanaf dat moment betaalde de burgemeester zijn sigaren zelf.

Zo ging dat vroeger, zullen we maar zeggen. Totdat me deze week de moderne variant van dit sigarenverhaal ter ore kwam. Stelt u zich een burgemeester voor die prat gaat op zijn integriteit en fier is op zijn lintje. Vlak voor zijn pensioen bestelde hij bij alle gemeentebodes afzonderlijk een voorraad inktpatronen. Voor thuis. En meer dan hij binnen de houdbaarheidsdatum van de inkt aan kerstkaartjes kan opprinten.
Om zijn populariteit in de gemeente enigszins vast te houden, kan hij natuurlijk besluiten alle burgers een kaartje sturen: Voor het nieuwe jaar wens ik u een heerlijke sigaar uit eigen doos. Santé!

zondag 3 oktober 2010

Op reis in Eindhoven

Met een zware koffer, laptoptas en schoudertas stap ik de bus in. Het is zondagochtendvroeg. Erg vroeg. Mijn forensendorp onder de rook van Eindhoven slaapt nog.

“Zoho,” verwelkomt de buschauffeur me.
“Jaha,” kaats ik, “ik mag vandaag het dorp uit.”
“En waar gaat de grote reis naar toe?”
“Naar Eindhoven.”
“Nou, wat dacht je? Ik vertrek vroeg? Heb je mooi de hele dag om op reis te zijn in Eindhoven.”